Παρατηρώντας διαμέσου του χρόνου τους ρυθμούς μεταβολής του πλανήτη μας, θα δούμε  ότι αυξάνεται περίπου ΄΄εκθετικά΄΄ και αυτό είναι το μείζον και πλέον σύνθετο από όλα τα προβλήματα που αυτός αντιμετωπίζει.

Συνέπεια αυτής της αύξησης είναι η προσπάθεια για την εξασφάλιση περισσότερης τροφής, περισσότερων πρώτων υλών, περισσότερης ενέργειας. Ο άνθρωπος πιεζόμενος από τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες του και από την ανάγκη για βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου, καταναλώνει ατομικά μέχρι και εκατό φορές περισσότερη ενέργεια την ημέρα σε σχέση με τον πρωτόγονο άνθρωπο, κάτι που συνεπάγεται  συνεχή υποβάθμιση του περιβάλλοντος και εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους, όπως το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η όξινη βροχή και άλλα παρόμοια φαινόμενα.

Με την πρόοδο του πολιτισμού και τη βελτίωση της τεχνολογίας ο άνθρωπος απόκτησε τη δυνατότητα να αντλεί ενέργεια σε ποσότητες που δεν είχε ποτέ φανταστεί και αυτό τον έκανε να πιστέψει ότι ήταν ελεύθερος να τρέφει προσδοκίες για απεριόριστη ανάπτυξη.

Η τεχνολογία για να καλύψει τις ανάγκες του ανθρώπου προσέφυγε αποκλειστικά στα ορυκτά καύσιμα, τα αποθέματα των οποίων στην αρχή έμοιαζαν τεράστια. Όμως με τους συνεχώς αυξανόμενους ρυθμούς κατανάλωσης φάνηκε ότι τα αποθέματα αυτά δεν θα επαρκούν για το κοντινό μέλλον και ότι δημιουργούν σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα.

Η μη ορθολογική διαχείριση και αξιοποίηση των μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας συνέτεινε στην πρώτη πετρελαϊκή κρίση μετά το 1970 και έκανε ορατό τον κίνδυνο αισθητής μείωσης των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και την έντονη ρύπανση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος.