Τη Παρασκευή 12/03/10, επτά από τα παιδιά της Περιβαλλοντικής Ομάδας του ΓΕ.Λ Ανδραβίδας, επισκεφθήκαμε τη λιμνοθάλασσα Κοτυχίου.

Ξεκινήσαμε από το σημείο που ενώνεται η λίμνη με τη θάλασσα και περπατήσαμε για αρκετή ώρα κατά μήκος της λίμνης. Έτσι είχαμε την ευκαιρία να δούμε αρκετά από τα πουλιά που φωλιάζουν εκεί, όπως λευκοτσικνιάδες, πάπιες και γλάρους. Δεν καταφέραμε να τραβήξουμε πολλές φωτογραφίες τους γιατί όταν αντιλαμβάνονταν την παρουσία μας πετούσαν μακριά.

Στο βάθος της λίμνης, διακρίνονταν πολλές πάπιες που κολυμπούσαν στα ήρεμα νερά της. Παρατηρήσαμε τη χλωρίδα στις όχθες της λίμνης που αποτελούνταν κυρίως από ψαθιά και άλλα αμμόφιλα φυτά.

Συναντήσαμε και δύο ξύλινα παρατηρητήρια πουλιών, που τα τελευταία χρόνια δεν είχαν συντηρηθεί αρκετά. Επίσης, η παρουσία ενός ξύλινου καταφυγίου, το οποίο ήταν και αυτό παραμελημένο, φανέρωνε ότι κάποια χρόνια πριν είχε γίνει μια προσπάθεια αξιοποίησης της περιοχής της λιμνοθάλασσας που όμως δεν είχε συνέχεια.

Λίγο αργότερα φτάσαμε και στο ιχθυοτροφείο που λειτουργεί στο Κοτύχι. Ένας από τους εργαζόμενους σε αυτό, μας εξήγησε ότι είναι ένα φυσικό ιχθυοτροφείο που εκμεταλλεύεται το φαινόμενο της παλίρροιας και της άμπωτης για να μαζέψει τα ψάρια από τη θάλασσα και να τα κρατήσει στις εγκαταστάσεις του με τη βοήθεια ιχθυοσυλλεκτικών μηχανισμών και εγκαταστάσεων.

Την ώρα εκείνη, έκλεινε τις πόρτες που οδηγούσαν  τα ψάρια στη θάλασσα ώστε  αυτά να μην διαφύγουν από τους χώρους του ιχθυοτροφείου.Μας είπε ότι από τους μεγάλους κέφαλους βγάζουν πολύ καλής ποιότητας αυγοτάραχο που όμως δεν το επεξεργάζονται στο Κοτύχι αλλά το πουλάνε στο Μεσολόγγι.

Είδαμε και τις πρόχειρες  εγκαταστάσεις των ψαράδων του Κοτυχίου και των εργαζομένων στο ιχθυοτροφείο καθώς και πολλές ψαρόβαρκες.  Τα φυσίγγια από κυνηγετικά όπλα μας θύμισαν ότι παρά την απαγόρευση, το κυνήγι στο Κοτύχι δεν έχει σταματήσει.

Επίσης, σε μερικά σημεία, κοντά στις όχθες της λίμνης, υπήρχαν σκουπίδια πεταμένα, δημιουργώντας παραφωνία με το όμορφο τοπίο της λιμνοθάλασσας.

Συζητήσαμε ότι είναι απαραίτητο να γίνει προσπάθεια ευαισθητοποίησης των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής γύρω από τη σωστή διαχείρισή  και προστασίας της λιμνοθάλασσας αφού η αστυνόμευση δεν θα είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα αν όλοι μας δεν συνειδητοποιήσουμε την αξία της για το τόπο μας.